چرا پولدار نمیشیم؟

حالا واقعا درصد افزایش حقوق روی رفاه تاثیر زیادی داره؟ باید بگم متاسفانه خیر. 

چند شب پیش بی‌خوابی زده بود به سرم اومدم متوسط قیمت گوشت و پایه حقوق هر سالو بررسی کردم و به یه چیز جالبی رسیدم. توی بالای 95درصد سال‌های 1350 تا 1400 پایه حقوق کارگری برابر چیزی حدود 20 تا 30 کیلو گوشت قرمز بوده. یعنی مثلا هیچوقت نشده کارگر ایرانی بتونه با یه ماه حقوقش 90 کیلو گوشت بخره (شبیه چیزی که توی آمریکا هست) 

حالا چرا؟ به خاطر اینکه ما در سال میزان محدودی تولید گوشت داریم و به هر واحد حقوق کارگری یه مقدار مشخصی گوشت تعلق می‌گیره. برای همین اگه سال بعد حقوق همه 3 برابر هم بشه، قیمت گوشت جوری بالا میره که این نسبت 20 تا 30 کیلو گوشت به ازای حقوق یک ماه کارگر حفظ بشه. حالا این گوشت رو تعمیم بدید به تمام کالاها و خدمات!

برای همین به جای اینکه چشمان ما به لبان دولتمردا و جلسات پشت درای بسته باشه، باید به توانمندی و دستان خودمون باشیم. هیچوقت با شبیه دیگران حقوق گرفتن و شبیه دیگران بودن به جایی نمی‌رسیم. مثلا اگه تعداد خونه‌های لوکس یه شهر 1000 تا باشه و تعداد کارمنداش 100هزار نفر باشه، شما هیچوقت با کارمندی نمی‌تونی اون خونه رو بخری، چون منابع همیشه محدوده و 1000 تا خونه کمتر از 100هزار تاست. برای همین شما باید در جمع شایسته 1000 نفر اول باشید تا بتونید خونه لوکس رو بخرید. 

1000 نفر برتر معمولا بیشتر از بقیه بیل نمی‌زنن (بیل زدن استعاره از تلاشه). در اغلب مواقع هوشمندانه‌تر از بقیه هستن. توی هرجا که هستید یه پله به عقب‌تر برید و از دور خودتونو ببینید. چند نفر شبیه شما هستن؟ شهرتون چند تا خونه و ماشین داره؟ این جا معلومه چند مرده حلاجید. اینجاست که علم اقتصاد به شما کمک می‌کنه. برای همین توی پست قبلی بهتون اون کتاب اقتصادو برای مطالعه توی ایام نوروز معرفی کردم. درک محدودیت منابع و درامد و عرضه و تقاضا شمارو از بقیه خیلی جلو میندازه و مسیرتونو مشخص می‌کنه.