مدل اطلاع رسانی در سیاست خارجی رئیسی چینی است!

البته داخل پرانتز باید این نکته را عرض کنم که دولت فعلی در همین میزان اطلاع رسانی نیز بسیار ضعیف و آشفته عمل کرده است.یعنی به کرات شاهد بوده ایم همین اطلاعات ناچیز و ناقص نیز غلط از آب درآمده و قابل استناد نبوده است.برای مثال حدودا یک ماه قبل که بحث تبادل زندانیان مطرح شد وزیر خارجه دولت سیزدهم این موضوع را تایید کرد و این درحالی بود که طرف آمریکایی ماجرا را به طور کامل تکذیب نمود.سپس مشخص شد که وزیر کشورمان در اعلام خبر عجله کرده و هنوز توافق امضای نهایی نشده بوده است.البته از این دست اتفاقات در این دولت به وفور رخ داده.

نکته ای که می خواهم اینجا ذکر کنم آن است که دیپلمات های این دولت کاملا به این رویکرد رسانه ای خود واقف بوده و به آن نیز می بالند.آنان می گویند لزومی ندارد تمام مسائل سیاست خارجی را به کف خیابان بیاوریم و اقدامی هم که دولت قبل انجام می داده از اساس غلط بوده است.

اتفاقا تقریبا در اوائل این دولت در جلسه ای آف د رکورد در حضور آقای باقری مذاکره کننده ارشد هسته ای و معاون وزیر خارجه همین بحث را مطرح نمودم و عنوان کردم تقریبا اهل نظر و خبر نمی دانند در مذاکرات چه فعل و انفعالی صورت می گیرد که بعضا انتظار حمایت وجود دارد.یعنی بنده اگر قصد کنم یادداشتی را در حمایت از اقدامات دیپلماتیک این دولت قلمی کنم آنقدر دستم خالی است که ترجیح می دهم اصلا ورود نکنم.ایشان در این جلسه ضمن دفاع از این رویکرد صراحتا گفت این عدم اطلاع رسانی کاملا تعمدی و براساس پروتکل های سیاست وزارت خارجه است.در جلسه مذکور تاکید شد دولت و وزارت حارجه زمانی تحولی را اطلاع رسانی می کنند که به قطعیت رسیده باشد و نیاز نیست مثلا در مذاکرات هسته ای جامعه شرطی شود.البته نقد های بسیاری به این ادعا مطرح است .یک نمونه آن این است که این رویکرد باعث شده ابتکار خبری مثلا در مذاکرات هسته ای به دست رسانه های غربی بیفتد و رسانه های کشور همیشه نقل کننده باشند و از قافله خبر عقب!ولی کماکان این دولت یقین دارد که چنین رویکردی صحیح است ولو اینکه به اصطلاح ، راوی و قصه پرداز همواره رسانه های خارجی باشند.

بنده عطف به تجربه ای که دارم احساس می کنم این رویکرد یک کپی برداری از مدل چینی است.چینی ها نیز در سیاست خارجی خود و اخبار پیرامون آن علی الخصوص در موضوع عقد قراردادها در بعد رسانه ای بسیار بسته عمل می کنند تا به قول خود مقابل سواستفاده ها بایستند.فکت روشن در این ارتباط در موضوع تقاهمنامه  بلند مدت ایران و چین است.طرف چینی از ایرانی ها درخواست کرده مبادا مفاد این تفاهمنامه رسانه ای شود و گفته می شود یکی از شروط اصلی عقد این تفاهمنامه همین بوده است.به نظر می رسد این رویکرد برای سیاست خارجی سیزدهم نیز خوشایند بوده و مورد استفاده قرار گرفته است!