ماجرای پراید حسن و هویت داشتن بیزینس!

 اوضاع جوری شده بود که حسن تمام هویت خودشو به عنوان یه انسان از دست داده بود و کل هویتش شده بود اون پراید سفید. انگار بدون اون پراید شخصی به نام حسن وجود خارجی نداره. گذشت و یه روزی صدای داد و فریاد از کوچه اومد، زیر پنجره چارپایه گذاشتم و رفتم روش تا بتونم بیرونو نگاه کنم. 

 کامیون دنده عقب اومده بود و رفته بود روی کاپوت پراید و حسن اونجا داشت آه و فغان می‌کرد. راننده کامیون گفت خسارت میدم و حسن گفت خسارت چیه؟ این خیلی عزیز برای من بود و سرمایم بود و دیگه برنمی‌گرده. 

 من توی همون سن کودکی با خودم گفتم چقدر بده تمام وجود و سرمایه یه آدم توی کوچه باشه و هر لحظه در معرض هر آسیبی باشه. تازه این فقط آسیب دیده، اگه میدزدیدنش دیگه چیزی به نام حسن نداریم. 

 به نظرم چقدر خوبه سرمایه ما چیزی باشه، قابلیت دزدی، کپی و آسیب نداشته باشه. یکی از این مدل سرمایه‌ها، مدل تفکر و کسب و کارمون می‌تونه باشه. پیج اینستاگراممون می‌تونه باشه و یا حتی مکتب فکریه که راه انداختیم. 

 چه اهمیت داره اولین کسی که فلافل سلف‌سرویس رو راه انداخت کی بود وقتی رستوران‌های زنجیره‌ای به نام مامان جون این ایده رو در سطح کلان اجرا کرده؟

یا چقدر مهمه اولین کسی که آنلاین محصول فروخت کی بود در حالی که دیجی کالا همه جارو گرفته؟ 

 ما باید چیزی رو بسازیم که قابلیت کپی نداشته باشه، ایده فلافل سلف‌سرویس و فروش آنلاین قابل کپی هستش ولی هویت مامان جون و دیجی کالا رو شما نمی‌تونید کپی کنید و یا به سرقت ببرید. 

 شما نمی‌تونید یک سیستم پیچیده و یه تفکر رو بدزدید، ولی می‌تونید کپی کنید که اون کپی احتمالا بدرد سطل زباله می‌خوره. شما با کپی کردن محتوای یه پیج یا یه سایت مثل زومیت تبدیل به زومیت نمی‌شید، بلکه دارنده یه پیج و یا یه سایت کپی بی‌ارزش شدید. 

 برای همین توی کسب و کارتون هویت داشته باشید، سیستم پیچیده بسازید و یه دستورالعمل پیچیده و قابل احترام طراحی کنید. به این میگن "مزیت رقابتی مطلق" یعنی چیزی که یا قابلیت کپی کردن نداره و یا کپی کردنش انقدر برای بقیه پرهزینه هست که صرفه نداره. 

 ایده خالی مثل ماشین حسن می‌مونه، قابلیت کپی داره (کلی آدم توی اون موقع پراید داشتن)، میشه به سرقت بردش (توی 11 ثانیه پرایدو میدزدن)، قابلیت پیاده‌سازی بهتر توسط رقبای پولدار رو داره (اون موقع کلی آدم 206 و زانتیا داشتن).

 توی رابطه و ازدواج هم همینه، شما اگه کل هویتت خونه و ماشینت باشه، قطعا یکی هست که خونه و ماشین بهتر از تو داشته باشه (حتی توی قیافه). دختره رفته بود دیت، میگفت پسره از اول تا آخر داشت دارایی‌هاشو لیست میکرد؟ چرا؟ چون هویت غیرقابل کپی و ارزشمند نداره و کل اون آدم توی چهارتا بتن و آهن‌پاره خلاصه شده.