آیا یک پزشک استرالیایی موفق به درمان تومور مغزی شده است؟

 ‏حدود یک سال قبل دکتر اسکولیر متوجه شد خودش به نوعی سرطان مغز مبتلا شده. یک نوع خاص از تومور گلیوبلاستوما که به‌قدری مهاجم است که مبتلایان معمولا کمتر از یک سال شانس بقا دارند. 

 ‏اما او به جای تسلیم شدن تصمیم گرفت با کمک همکارش برای این سرطان یک درمان کشف کند! به‌نظر شبیه فیلم‌های علمی تخیلی است، اما دکتر اسکولیر و همکارش قبلا مشابه این کار را در مورد سرطان پوست ملانومای پیشرفته انجام داده بودند.

 ‏در حال حاضر مبتلایان ملانوما در سراسر جهان از درمانی استفاده می‌کنند که پیشگام توسعه‌ی آن موسسه‌ای بوده که زیر نظر دکتر اسکولیر فعالیت می‌کند.

 ‏تخصص آنها در ایمونوتراپی است. نوعی درمان که از خود سیستم ایمنی بدن برای پیدا کردن و کشتن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند. این روش درمانی در حال حاضر سبب درمان کامل نیمی از مبتلایان ملانوما می‌شود. در حالی که ۳۰ سال قبل، فقط ده درصد مبتلایان شانس زنده‌ماندن داشتند.

 ‏اما داستان تومور مغزی کاملا متفاوت است و این نوع خاص تومور تا به حال غیرقابل علاج بوده است.

 ‏با این حال دکتر اسکولیر قصد نداشت به این راحتی جانش را تسلیم سرطان مغز کند و با کمک همکارش و دیگر متخصصان در سراسر جهان شروع به انجام تحقیق روی سرطانش کرد.

 ‏در حال حاضر برای مبتلایان به این نوع سرطان ابتدا جراحی برداشتن تومور انجام می‌شود و متعاقب آن پرتودرمانی و شیمی درمانی انجام می‌گردد. اما تنها ۵ درصد مبتلایان با وجود انجام درمان، طی پنج سال آینده زنده می‌مانند.

 ‏آنها تصمیم گرفتند از فرمول درمان سرطان پوست ملانوما برای درمان سرطان مغز دکتر اسکولیر استفاده کنند… روشی که قبلا روی هیچ بیماری امتحان نشده بود.

 ‏در نهایت از روش ایمونوتراپی در همراهی با ترکیبی از داروها پیش از انجام جراحی استفاده شد. این روش تقریبا شبیه آموزش به سگ‌های ردیاب است. شما مشخصات سلول‌های سرطانی را به سیستم ایمنی آموزش می‌دهید تا بعدا در صورت مواجهه، آنها را شکار کنند.

 ‏اما در مورد عملکرد این روش روی تومور مغزی شک زیادی وجود داشت و بسیاری از متخصصین معتقد بودند داروها به اندازه کافی به مغز نخواهند رسید. ضمن اینکه آنها می‌توانند سبب التهاب مغز شده و در نهایت سبب مرگ بیمار شوند.

 ‏اما دکتر اسکولیر چیزی برای از دست دادن نداشت و نخستین بیماری شد که پیش از جراحی، درمان ترکیبی ایمونوتراپی را دریافت کرده است. در کنار آن یک واکسن اختصاصی هم برای وی طراحی شد که سیستم ایمنی را برای تشخیص تومور تقویت می کرد.

 ‏اکنون ۸ ماه از انجام درمان گذشته و در حال حاضر هیچ اثری از تومور در بدن دکتر اسکولیر دیده نمی‌شود. در حالی که متوسط زمان عود مجدد این تومور ۶ ماه است. 

 ‏البته هنوز با قطعیت کامل نمی‌توان گفت که دکتر اسکولیر موفق به درمان کامل سرطانش شده و این موضوع طی ماه‌های آینده مشخص خواهد شد. اما پزشکان همین الان هم از نتیجه‌ی به‌‌دست آمده هیجان‌زده هستند.

 ‏انجام تحقیق روی این قبیل روش‌های درمانی به خاطر حساسیت آنها، معمولا سال‌ها زمان می‌برد. اما دکتر اسکولیر و همکارانش طی چند ماه کوتاه به روشی نوین دست پیدا کرده‌اند که فعلا به‌نظر می‌رسد حداقل روی یک بیمار به خوبی کار کرده است. 

 ‏این موضوع سبب شده امیدهای زیادی برای درمان مبتلایان سرطان مغز به‌وجود بیاد که سالانه بیش از ۳۰۰ هزار نفر را در سراسر جهان گرفتار می‌کند.

 ‏جالب است بدانید دکتر اسکولیر و همکارش جورجینا لانگ به عنوان شخصیت سال استرالیا در سال ۲۰۲۴ لقب گرفته‌اند. 

 ‏دکتر اسکولیر می‌گوید دوست دارد آنقدر زنده بماند که مستقل شدن سه فرزندش را ببیند. اما در عین حال می‌گوید اگر همین فردا هم بمیرم باز هم به کاری که کرده‌ام افتخار می‌کنم.